Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

11th Daydream

σήμερα δεν είχε πολλή δουλειά. έτσι χάζευα στο youtube. πάτησα ένα εικονίδιο με βιντεάκια από  αυστραλέζικα συγροτήματα (μουσικά, όχι σαν του Λαμπράκη...) της δεκαετίας του '80.
τα περισσότερα ήταν από αξιόλογα έως γαμάτα! ποιούς να πρωτοαναφέρω;τους Died Pretty; τους Sunnyboys; είναι πάρα πολλά τα σχήματα αυτά. έχω όμως υποχρέωση να σταθώ σε ένα: το σχήμα των Robert Forster και Grant Mclennan τους Go Betweens!
πρόκειται χαλαρά για το πιο αδικημένο pop συγκρότημα όλων των εποχών!κατά την πρώτη φάση της καριέρας τους, δε γνώρισαν την εμπορική επιτυχία που τους άξιζε! βγάζαν το ένα αριστούργημα μετά το άλλο και το κοινό...
έτσι το γκρουπ απογοητευμένο και κουρασμένο διέλυσε το 1990.
εγώ τους έμαθα 5 ή 6 χρόνια αργότερα όταν έκανα εκπομπή στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της Πρέβεζας, χάρη στη δισκοθήκη ενός πολύ καλού μου φίλου. ήταν το Before Holywood και είχα σκαλώσει με το Cattle and Cane.
τελικά η δικαιοσύνη απεκατεστάθει όταν οι δύο παλιοί συμφοιτητές  ανέστησαν το group και επιτέλους γνώρισαν έστω και ένα μέρος της επιτυχίας που τους άξιζε!
αυτά και γι'απόψε. σας αφήνω με το was there anything i could do? από το 16 Lovers Lane του 1988.
 ααα! σήμερα απόλαυσα ένα χωριάτικο  και ένα μπριός με τομάτα και μοτσαρέλα!!!
μιλάμε!
      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου